انگار همین دیروز بود که آبروی دختری را به بازی گرفتیم و از صفحه دنیا حذفش کردیم. همین دیروز بود که به راحتی آب خورد فراموش کرده ایمش.
ما که هستیم.فراموش کاران مرفه؟ یا نسل فراموش شده؟ خوشی زیر دلمان زده؟
بیداران به خواب زده ایم؟ یا خوابزدگان بیدار؟
تا کی باید در این فراموشی و به خواب رفتگی به دیگران اجازه سلطه بر تمام زندگیمان را بدهیم. چرا باید دوست من و برادر شما به جرم پرسیدن یک سوال ساده دو سال و نیم زندانی شود.تا کی می خواهیم چشم ببندیم و فراموش کنیم؟
دلیلی ندارد که به حکومتی ها توهین کنیم. این ماییم که سزاوار توهین هستیم. ما که هر روز فراموش می کنیم و به سادگی می گذریم تا آنها بدون دغدغه زندگیمان را نابود کنند.
